czwartek, 30 sierpnia 2012

Agama Brodata

Zacznę od jaszczurek tych bardziej popularniejszych :)
Agama Brodata (łać.Pogona vitticep)
Terrarium:
Zalecane wymiary terrarium dla agam(150x80x80cm dla 2-3 osobników, 120x80x80cm dla 1 osobnika)
Z czego zbudować ? 
Terrarium możemy zbudować ze :
-szkła 
-Płyty OSB
-Płyty meblowej
-Płyty wiórowej (nielaminowana) 
-Tworzywa sztucznego 
Moim zdaniem najlepiej zrobić łączone gdyż ono nie będzie miało dużo wad.
Ile lat żyje taka Agama ? 
-około 10 lat.
Temperatura w terrarium: 
-25-30°C w terrarium, około 40°C pod promiennikiem
Wilgotność:
-50 %
Karmienie:
*Młodym osobnikom - do 15 cm podajemy pokarm 1-2 razy dziennie
*Podrostki do 30 - 35 cm karmimy raz dziennie
*Agamom powyżej 35 cm podajemy pokarm co 2-3 dni.
Przy czym w przypadku braku zainteresowania pokarmem warto jest zrobić 1-2 dniową przerwę w karmieniu, w celu pobudzenia apetytów naszych podopiecznych.
Pokarm "żywy" powinien stanowić 60-70% diety naszych podopiecznych.
                               Agama Brodata 
Owady karmowe
Świerszcze
Świerszcze są jednymi z najpopularniejszych owadów karmowych, stanowią podstawę diety większości jaszczurek owadożernych. Jedną z ich największych zalet jest to, iż nie powodują one otłuszczenia zwierząt (zawierają tylko 17% tłuszczu, zaś ok. 65% stanowi białko).
W terrarystyce najczęściej hodowane i skarmiane są cztery gatunki świerszczy:
1) Świerszcz domowy (Acheta domestica)
2) Świerszcz kubański (Gryllus assimilis)
3) Świerszcz bananowy (Gryllodes sigillatus)
4) Świerszcz śródziemnomorski (Gryllus bimaculatus) - tego gatunku należy unikać ze względu na twardy i ciężkostrawny pancerz oraz agresywność.
Mącznik młynarek (Tenebrio monitor)
Mączniki mogą stanowić uzupełnienie diety gada, przy czym należy skarmiać osobniki białe, miękkie, zaraz po wylince.
Bardzo często pojawiającym się pytaniem u wielu terrarystów jest kwestia czy mączniki mogą stanowić podstawę diety u jaszczurek owadożernych. Odpowiedź na to pytanie jest negatywna, gdyż omawiane owady karmowe otoczone są chitynowym pancerzem, który jest słabo trawiony, co może doprowadzić ostatecznie do zatkania jelita. Ponadto w ciele mączników jest enzym utrudniający wchłanianie niektórych witamin (z grupy B), a ich wartość jako pokarmu jest ograniczona (zawierają 31% tłuszczu i 56% białka).
Przed podaniem mączników gadom, zaleca się wcześniejsze nakarmienie ich świeżymi warzywami, owocami, co znacznie zwiększa ich wartość odżywczą.
Drewnojady
(Zophobas morio)
Podobnie jak mączniki, mogą stanowić uzupełnienie diety gada, przy czym należy skarmiać tylko osobniki białe, miękkie, zaraz po wylince (dla pewności można jeszcze zgnieść główkę drewnojada).
Wartości odżywcze drewnojadów są znikome (mają ponad 55% tłuszczu, bardzo twardy chitynowy pancerz, co może spowodować wystąpienie podobnych komplikacji, jak przy nadmiernym skarmianiu stwardniałych mączników).
Szarańcza
Szarańcza zalicza się do owadów karmowych bardzo chętnie zjadanych przez agamy brodate. Stanowi dobre źródło białka dla jaszczurek owadożernych. Urozmaicona dieta szarańczy dodatkowo zwiększa jej wartości odżywcze.
W terrarystyce najczęściej hodowane i skarmiane są dwa gatunki szarańczy:
1) Szarańcza wędrowna (Locusta migratoria)
2) Szarańcza pustynna (Schistocerca gregaria)
Szarańcza może być podstawowym składnikiem diety agam.
Mole woskowe
Larwy moli woskowych są dobrym pokarmem dla agam, jednak podobnie do innych owadów karmowych tego typu nie mogą stanowić podstawy diety. Przed podaniem moli woskowych zwierzętom, należy bezwzględnie unieszkodliwić ich silne aparaty gębowe przez zmiażdżenie lub usunięcie główki - w przeciwnym wypadku mogą one uszkodzić przewód pokarmowy zwierzęcia.
Larwy moli woskowych zawierają 46% białka i 42% tłuszczu, natomiast ćmy tych owadów są znacznie uboższe w substancje odżywcze (nie pobierają pokarmu) z tego też powodu mogą być podawane jako czynnik zwiększający ruchliwość agam.
Karaczany
Zdrowo odżywione karaczany mają bardzo dużą wartość odżywczą i podobnie jak świerszcze mogą stanowić podstawę diety agam brodatych. Jednak z naszych doświadczeń wynika, że niektóre osobniki ciężko jest przekonać do tego typu pokarmu i zdecydowanie preferują świerszcze.
Jako karmę należy stosować małe gatunki karaczanów jak np.:
1) Panchlora nivea (posiadają bardzo cienki pancerz)
2) Nauphoeta cinerea
3) Blaptica dubia
Większe gatunki karaczanów z rodzaju Blaberus czy Gromphadorhina można skarmiać ewentualnie zaraz po wylince. Duże osobniki tych gatunków ze względu na rozmiar oraz grubość pancerza, są bardzo kłopotliwym pokarmem - mogą doprowadzić do zaczopowania zwierzaka lub zostać zwrócone nawet przez dorosłe agamy.
Dorosłe muchy
Muchy nie mają praktycznie żadnych wartości odżywczych, dlatego też mogą być podawane tylko jako urozmaicenie diety. Ich zaletą jest to, iż uaktywniają one ruchowo agamki, które muszą się troszkę nabiegać, zanim je upolują.
Należy pamiętać jednak o tym, iż brodaczom nie skarmiamy much żyjących na wolności, gdyż są one nosicielami wielu chorób, bakterii, które mogą okazać się groźne dla naszych podopiecznych. Dorosłe osobniki hodujemy sami z larw, które można nabyć w sklepach wędkarskich, bądź niektórych sklepach zoologicznych.
Agamom (jak i innym gadom) nie należy podawać larw much, ponieważ nie giną one podczas połykania ich przez zwierzę. Poza tym odżywiają się one mięsem i często żerują na padlinie, czego konsekwencją jest to, iż żywa larwa przy pomocy aparatu gębowego może zacząć "zjadać gada od środka", próbując utorować sobie drogę na zewnątrz. Gady karmione takim pokarmem bardzo często padają w męczarniach. Takim pożywieniem można karmić jedynie zwierzęta trawiące pozaustrojowo, jak np. ptaszniki.
Pokarm łąkowy
Dieta oparta na pokarmie łąkowym jest zdecydowanie najzdrowsza i najlepiej odwzorowuje naturalne pożywienie zwierząt.
W sezonie wiosennym i letnim powinniśmy skarmiać jak najwięcej owadów zbieranych z czystych biologicznie łąk, nawet zupełnie rezygnując z pokarmu hodowlanego. Udowodnione zostało, że zwierzęta karmione pokarmem pochodzącym ze środowiska naturalnego znacznie rzadziej cierpią na schorzenia związane z niedoborem wapnia w organizmie i są dużo zdrowsze.
Przykłady najczęściej skarmianych owadów łąkowych:
- Świerszcz polny (Gryllus campestris)
- Pasikonik zielony (Tettigonia viridissima)
- Konik polny- brunatny (Chorthippus brunneus)
- Ślimak winniczek (Helix promatia)
Przy selekcji pokarmu łąkowego należy przestrzegać kilku zasad:
- nie wolno skarmiać owadów posiadających grube i twarde pancerze;
- absolutnie nie należy skarmiać owadów jadowitych jak np. pszczoły, osy, pluskwiaki;
- biedronki, niektóre krocionogi i bezskorupowe ślimaki (przykładowo pomrów wielki i błękitny), są zwierzętami zawierającymi substancje trujące, z tego też powodu należy odrzucać je podczas selekcji;
- nie wolno skarmiać gąsienic motyli i innych larw posiadających silne aparaty gębowe, co grozi uszkodzeniem przewodu pokarmowego agamy.
Przy łapaniu pokarmu łąkowego dobrze jest zaopatrzyć się w czerpak (długa siatka), który znacznie ułatwia i usprawnia zbieranie pożywienia . Zebrane owady wrzucamy do słoika, bądź innego wcześniej przygotowanego pojemnika z odpowiednią wentylacją, uniemożliwiającego jednocześnie ucieczkę koników czy świerszczy polnych.
Patyczaki
Stanowią one wartościowe uzupełnienie diety dla gadów, dzięki zawartości w przewodzie pokarmowych chlorofilu i prowitamin witaminy A- karotenów.
Oseski mysie (bądź innych gryzoni)
Oseski gryzoni stanowią kompletną karmę uzupełniającą dietę jaszczurek drapieżnych, ze względu na znaczną zawartość wapnia. Podawane jednak w zbyt dużych ilościach mogą powodować otłuszczenie gada, dlatego też należy skarmiać je agamom nie częściej niż 1-2 razy w miesiącu (częściej możemy podawać je jedynie samicą ciąży - nawet jest to wskazane).
Przed podaniem oseska musimy zastanowić się, czy brodacz osiągnął odpowiednią wielkość, aby poradzić sobie z tego typu pożywieniem. Co prawda w dużej mierze zależy to od indywidualnych cech danego osobnika, my trzymamy się jednak zasady, iż tego typu urozmaicenie diety dostają agamy, które osiągnęły co najmniej 35 cm.
Zdecydowanie odradzamy podawanie agamom brodatym dorosłych myszy, ze względu na to, iż mogą wyrządzić krzywdę naszemu zwierzakowi. Poza tym sam moment jedzenia i polowania na tego typu pożywienie z pewnością nie będzie miłym przeżyciem dla właściciela.
Gupiki (oraz inne małe rybki akwariowe)
Gupiki mogą być podawane brodaczom bardzo rzadko jako urozmaicenie pokarmowe.
Większość ryb zawiera substancję rozkładającą witaminę B1, dlatego należy je podawać sporadycznie.

środa, 29 sierpnia 2012

Co na początek ?

  Wężę ,które nadają sie dla początkujących hodowców:
- Wąż zbożowy ( łać- . Pantherophis guttatus a dawniej Elaphe guttata)
- Wiele węży z rodziny Lampropeltis a głównie Kalifornijski (lampropeltist Getulus Californiae) oraz Mleczny (Lampropeltis Triangulum Sinaloae)
- Wąż mahoniowy (Boaedon fuliginosus)
- Wąż Pończosznik (Thamnophis sirtalis)
Przygodę z wężami można także rozpocząć od troszkę większych węży:
- Boa Dusiciela (Boa constrictor)
- Boa Tęczowy (Epicrates Cenchria Cenchria lub E.C. Maurus)
- Pytona Królewskiego (Python Regius, ale przy tym wężu radze duzo poczytać- na jego temat)
- Wąż chiński (laphe taeniura)
Są to węże odporne na niska wilgotność i inne błędy początkującego hodowcy, lecz dusiciele wymagają większej dokładności i dbałości.
Jaszczurki dla początkujących hodowców:
-Agama brodata (łać- Pogona vitticeps Wagler )
-Gekon lamparci (łać-Eublepharis macularius Blyth)
Żółwie bardzo wymagające :
-Żółw stepowy (łać-Agrionemys (Testudo) horsfieldii Gray)
-Żółw grecki (łać-Testudo hermanni Gmelin)
   To chyba wszystko co do tego tematu do jutra :*

Podstawowe informacje !

                                          Ziemie zamieszkuje ponad 6000 gatunków gadów. 
                                         Współcześnie żyjące gady należą do czterech rzędów:
Crocodilia – krokodyle, Chelonia – żółwie, Squama – łuskoskóre ( wężę i jaszczurki) oraz Rhynchocephalia – ryjogłowe . Z ostatniego rzędu został tylko jeden gatunek czyli hatteria z Nowej Zelandii.Pozostałe wymarły 100 mln lat temu.Niektórzy uczeni uważają, że hatteria nie należy do ryjogłowych. Tworzą dla niej osobny rząd – Sphaenodontia, czyli hatterie.
Największy z gadów:
Do gadów należał największy drapieżnik lądowy, jaki kiedykolwiek żył na Ziemi. Był nim Tyrannosaurus
    rex, przed 70 milionami lat zamieszkujący tereny obecnej Kanady. Dinozaur ten miał ponad 10 metrów       długości, 5,6metra wysokości i osiągał wagę 7 ton. Sama czaszka – o szczękach uzbrojonych w 70  
dwudziestocentymetrowych zębów – mierzyła półtora metra. Przypuszcza się jednak, że zrekonstruowany
okaz był młodym osobnikiem, gdyż znaleziono czaszkę tego gatunku dłuższą o 1metr.
                             Źródło:internet 
To chyba tyle w tym poście niedługo następny :))

Witam !

                                                                  Witam was !
                                  Dziś aktualnie rusza blog gdy tylko dopracuje szczegóły.
                                       Potem zacznę opisywać różne gatunki gadów.
                                       Sami zresztą się przekonacie. Pozdrawiam :P